Spis treści
Jako rodzic, pewnie natykasz się co jakiś czas na informacje, że dla chłopców przeznaczone są ubranka w kolorze niebieskim, a dla dziewczynek, różowym. Oczywiście to jedynie pogląd, jednak bardzo głęboko zakorzeniony w społeczeństwie – zwłaszcza u osób z nieco starszego pokolenia. Czy jednak faktycznie warto nakładać na siebie i co ważniejsze – dziecko, ograniczenia w kwestii kolorów garderoby? Dzisiaj przyjrzymy się temu zagadnieniu.
Podział kolorystyczny – czy zawsze tak wyglądał?
Zacznijmy od tego, że obecne założenie o tym, jakie kolory są „chłopięce”, a jakie „dziewczęce” jest stosunkowo nowe. Pojawiło się mniej więcej w połowie ubiegłego wieku wraz z rozwojem przemysłu odzieżowego i marketingu. A jak było wcześniej? Zupełnie na odwrót. To różowy był uważany za kolor chłopięcy, a błękit kojarzono z dziewczynkami. Skąd taka rozbieżność?
Ten pierwszy był pochodną czerwieni, a więc koloru, często kojarzonego z siłą, mocą, agresją. Niebieski oznaczać miał natomiast łagodność i niewinność. Niewątpliwie dużą rolę odgrywała też ikonografia chrześcijańska, gdzie w błękit ubrana była Maryja (a więc oznaczał m.in. czystość), podczas gdy w czerwonych i różowych szatach przedstawiano Jezusa – kolor nawiązywać miał do jego krwi, w przypadku różu rozcieńczonej wodą.
Co jednak ważne, przed XX wiekiem mało które dziecko miało ubranka w intensywnych odcieniach. Wybierano raczej tkaniny w ich naturalnych barwach, a więc zazwyczaj beżach oraz w bielach. Dzięki temu można było łatwiej je prać bez obaw o to, że kolor się zmyje. Kluczowa była więc praktyczność, a jasne barwy ubranek dla dzieci kojarzyły się z niewinnością maluchów.
Stosować podział, czy nie? Zalety i wady obu rozwiązań
Wiedząc, jak wyglądało to naprawdę, możesz się zastanawiać czy obecnie szeroko przyjęte podziały kolorystyczne ubranek dla dzieci w ogóle mają jakiś sens. Z naszej perspektywy, ich zaletą jest głównie to, że ułatwiają skomponowanie spójnej szafy. Jednak trudno zrobić to bez efektu monotonii. My jesteśmy zwolenniczkami podejścia do dziecięcej szafy na luzie, aby pomagać pociechom prawidłowo się rozwijać.
A więc, jak wybierać kolory ubranek?
Przede wszystkim pamiętaj o bezpieczeństwie. Wybieraj ubranka z certyfikowanych materiałów, dzięki czemu masz pewność, ze użyte w ich produkcji barwniki są bezpieczne dla Twojego dziecka. Jeśli natomiast chodzi o kolorystykę, to w okresie niemowlęctwa warto trzymać się zasady: funkcjonalność to podstawa – lepiej decydować się na ubranka łatwe do utrzymania w czystości i w kolorach, które ładnie będą się ze sobą komponowały. Nie rezygnuj przy tym ze swoich upodobań estetycznych.
Pamiętaj jednak, że z wiekiem warto oddać swojemu maluchowi głos w procesie decyzyjnym. Zaprezentuj dziecku kilka wariantów i pozwól mu zdecydować. Niech eksploruje, w jakich kolorach samo czuje się najlepiej. Warto sięgać przy tym po stonowane barwy ze względu na to, że świetnie sprawdzają się na co dzień, ale dają też możliwość różnicowania szafy o dodatkowe, różnobarwne elementy, dla których będą tłem.
My same zdecydowałyśmy się na wykorzystywanie delikatnych, naturalnych kolorów w naszych projektach ubranek. Dzięki temu łatwiej skomponować strój, a one same świetnie wyglądają z akcesoriami i innymi częściami garderoby nawet w intensywnych odcieniach. Same w sobie są przy tym bardzo ładne i podkreślają dziecięcą delikatność.
Podsumowując
Nie bój się sięgać po niestandardowe wybory kolorystyczne w szafie Twojego malucha. Zwłaszcza jeśli to dziecku zależy na tym, aby nosić ubranka właśnie w takich barwach. Społeczne postrzeganie kolorów cały czas ewoluuje i obecnie to głównej starsze pokolenia patrzą na nie w sposób zero-jedynkowy. Ty dbaj przede wszystkim o dobre samopoczucie i prawidłowy rozwój swojej pociechy, akceptując jej wybory estetyczne.
